Şanssızlığın Bu Kadarı!

Üzgün ve pısırık görünüşlü bir adam barda tünemiş oturuyor. Önünde bir türlü içemediği bir içki bardaki, suratı asık. O sırada barın kapısı açılıyor. İri yari, külhanbeyi taviırlı bir adam, sert adımlarla barın tezgahına doğru yürüyor, pısırık adamı iteleyerek tabureye oturuyor. Hiç soru sormadan adamın önündeki içki kadehini alıp basına dikiyor. Elinin tersiyle ağzını kuruladıktan sonra, "Ne o, neden böyle surat asıyorsun, gemilerin mi battı?" diyor.

Sorma, ben çok talihsiz bir adamım." Neden?" Bu sabah karımla kavga ettik, beni evden kovdu. O sinirle ise geç kaldım. Patronum zaten bahane arayıp duruyordu, beni isten attı. İşten çıktım, yolda yürürken araba çarptı. Eve gideyim, belki karımla barışırız dedim, eve gittim ve karimi başka bir erkekle yatakta yakaladım. 'Bu kadarı da fazla artık' dedim, kendimi öldürmeye karar verdim.
Tabancayla vuracaktım, silah tutukluk yaptı. İple asmaya kalktım, ip koptu. Doğal gazla öleyim dedim, parasını ödemediğim için gaz kesikti. Ben de evdeki bütün ilaçları topladım, buraya geldim, içki bardağıma koydum. Onu da geldin sen içtin.
Of görüyorsun ne kadar şanssız olduğumu değil mi?"