SON

Boşuna beklemişsindir.
Umut bitmiş, hayal tükenmiştir.
Gözlerin uzayıp giden rayların
Bitişme noktasındadır.
Ya bir vapur dumanına dalmış bulursun kendini,
Ya da açılmayacak Kapının paslanmış menteşelerinde,
İnce bir örümcek ağındadır kulağın.
Dünya sağırdır, ulaşmıyorsa sevdiğine feryadın.

Mucize, çok eskilerde kalan hikâye.
Kalın kafanın almadığı ise, olmamıştır olmayacağıdır.
O yapmıştır tercihini, hapsetmiştir kendisini sensizliğe.
O kadar büyüktür ki hapishanesi,
Kalmaz seni alacak zerre kadar alan, yeryüzünde

Yalnızsındır, nerede olduğunda önemli değildir.
Ya da kimin tuttuğu ellerini,
Hava da kalırsın.
Kalbine yenilmişsindir,
Kâinat zerre olmuştur bedenini yüklenen.
Yakutlarla bezeli taht ta otursan,
Dünyanın en fakirisindir.

Yalnızlığın sınırlarını kim çizebilmiştir.
Bu yalnızlık, tek olduğundan kaynaklanmaz bilirmisin,
Derin bir nefes al,
Ya da onun yaptığı gibi
Yanağından bir makas 'kendimim benim'
Sen de sev kendini, yüce bir dağsındır.
Boşveerrr, Kimi ararsın yanında,
Rakı arkadaşın, balık sırdaşındır.

Hele birde boğaza doğru ver yüzünü
İşte o an dünyanın, en ıssızı
En suskunu kalbini seversin.
Susmasını seversin kalbinin,
Ruhuna nefes aldırmasını.
Birde uzaklardan Buselik duyarsın. Bir nihavent
Dersin kendine İyi ki varsın.

Bir dostunun sesine muhtaç hissedersin.
Konuşsa da duymasam dersin.
Bilirsin söyledikleri senin tesellin değil
Ama konuşsun istersin, biri beni sevsin.
Değer versin.
Nasıl olsa zamanı gelir
Ona da borcunu ödersin.

'Olacak galiba yapacağımla'
başlar günün

'Sus yüreğim sus yetmedi mi çektiğin'le
Akşamları akşam edersin.

ERSOY OKTAY

şiirin devamı için http://www.antoloji.com/ersoy_oktay