yeni evlatlık

geçen hafta oglum telefon açtı ,
=anne bir yavru kedi var,sırılsıklam,hasta,yürüyemiyor,herkes ölecegini söylyor!
=eee ne yapayım?
=anne ölmek üzere ben berbere gidip kuruttum biraz ama ayakta duramıyor!
vicdan yapıyor bana her zmanki gibi..
=iyi,getir bari
=tamam anne sagol

yılbaşı hediyesi gibi geldi digerleri gibi,pek te zavallı duruyor..hemen süt,verdik ama cidden baygın bir hali var niye ıslanmışki?deniz uzak,havuz filanda yok?
=anne pire kaynıyor,gerçi ben kurutunca yarısı öldü..
=diger yarısını akşam yemeginde kullanayım diyemi bıraktın?
ufaklıga hemen sepet içinde yer yaptık,örtüler koyduk,sütünü içer içmez örtünün altına dalıp uyuklamaya başladı ama zıçmadı:=)
ertesi gün bunu küvete sokup bol şampuanla geri kalan pirelerinden arındırdım,tabi bu o kadar kolay olmadı.küvetten atlamaya çalışıyor sıçana dönmüş hali ile tam barajı açarken küçük bir hamle ile itip yıkamaya devam ediyorum,o da boş durmuyor küvetin her köşesine zıplama eyleminde bulunuyor,bir yandan da üstünden sular akan bir kediyi evin içinde kovalama ihtimali de var böyle zıpladıkça..
birde ben kuruttum,iki gün üstüste kurutma makinası ile hayvan küçük bir travma geçirdi korkudan..neyse yıkama ve pireden arındırma faslı bittince ona aldıgım özel mamalarla besledim,sütünü içirdim ve yine örtü altına attım..
yeni bir kedi kumu çıkmış,koku yapmayan,hemen ondan da aldım,zıçma kabı da hazır!
2. gün hala zıçmadı..
pek hayra alamet degil deneyimlerimden biliyorum.burnunu kumun içine sokuyorum koklatıyorum(zıçma yerini tanıtıyorum)..
3. gün sıvı kuru mama yedi o kadar tehlike çok yakın hala zıçmadı..

=hiloş,bunun normal zıçma süresi doldu,etrafa baktınmı?burnuna koku geliyormu?
=yok anne,kıyaya köşeye baktım..
30 dk sonra
=anneeeeeeee!!!koş!abimin yatagına zıçmış!
degişmez kaderim!allahım neydi günahım?ben bu kedi ile birlikte bizim oglanıda kapıya koysam!hiçbir zaman evimize gelen hayvanları seçme şansım olmadıki.kör topal,sıçırtma,hasta,ne kadar mahluk varsa ne tesadüftür ki hep bizim oglanın önüne çıkıyor.
geçen kış,önce bir tane,bir ay sonra bir tane daha,bir ay sonra
=anne!bizim dükkanın arkasında 4 yavru bir anne var,donmuşlar ölmek üzereler ben veterinere e götürüyorum!
=iyi götür çabuk!
=anne!donmak üzerelermiş,sıcak ped ler yaptık belki kurtulurlarmış,eve getireyimmi ne olur??
=ayy getir bariii..
kutuda bir haftalık bembeyaz ankara kedisi bir anne 4 yavru ikide evde etti yedi kedi..
hayvan hastanesi acil servisi gibi olduk..hemen bir sürü sıcak ped şişeler hazırladık,yavruları üstüne koyduk,bir yandan meme emmeleri için ugraşıyoruz,anne tam bir salak!gece boyu nöbet tuttuk suları yenilemek için..anne durmuyor kutuda sürekli çıkmaya çalışan boş bakan tam bir ebleh,biz tıkıyoruz o çıkıyoryavrular bagıryor meme istiyor üşüyor ama anne dedikya...
neyse biri dışında üçü canlandı,digeri için ugraşıyoruz.üç dört gün sonra kendilerine geldiler,bu arada anneye süt olsun diye nerdeyse kıçından tıkacagız yemekleri nankör karıya!..
bir hafta sonra yavrulardan ikisini evlatlık verdik iyi ailelere..
bu arada annenin g.tünün ayarı bozuk geldigi günden beri,sürekli zıçıyor bide digerleri zıçıyor,eminönündeki umumi hela bile bizim evden güzel kokuyor..ben oglanı evlatlıktan silmek üzereyim.yavrunun biri öldü,son kalanı da evlatlık verdik annenin kıçının ayarı hepten bozulup oraya buraya zıçınça onuda bizim mahalleye evlatlık verdik..

=anneeeeeeeeee!koşş !senin yatagın üstüne zıçmış!!
benim bu çocucgu geçen sene evlatlıktan atmam lazım dı!..

(zıçacak yeri ayarlıyamayan ve kapıya geldigi yere konan evlatlıgın resimleri)